Przejdź do głównej zawartości

NIE RYZYKUJ, ZBADAJ SIĘ!



JESTEM FILOLOGIEM...

Jestem filologiem, ale w swoim życiu pełnię równolegle też wiele innych funkcji. Nie mogę nawalić. Zbyt duża odpowiedzialność na mnie ciąży i...na Tobie również. Bo nie jesteś tylko nauczycielką, fryzjerką, podróżniczką, lekarką, czy archeologiem, ale jesteś przede wszystkim czyjąś córką lub czyjąś matką, siostrą, żoną, partnerką, a już tak najbardziej przede wszystkim - jesteś kobietą.

JEŚLI JESTEŚ MATKĄ...


Jeśli jesteś matką, to siebie zostawiasz zawsze na sam koniec, póki chodzisz, funkcjonujesz i jakoś pchasz ten cały majdan do przodu,  to nie przejmujesz się zbytnio, ba! Nawet pewnie nie starasz się analizować stanu własnego zdrowia. A tak naprawdę wszystko opiera się i zaczyna od Twojego zdrowia. To Twoja dbałość o zdrowie w ciąży przekłada się na zdrowie dziecka, to Twoja dbałość o zdrowie Młoda Mamo pozwala Ci zachować siłę i znosić trudy dnia codziennego, stać zawsze na domowym posterunku, opiekować się najlepiej jak umiesz małą, kruchą istotą. 

Idź się zbadaj, żeby jak najdłużej cieszyć się wspólnymi chwilami, patrzeć jak Twoje dziecko dorasta, zakłada swoją rodzinę, na świat przychodzą wnuki…nie chciałabyś maksymalnie wydłużyć swojej drogi, żeby iść jak najdalej ze swoim dzieckiem i wspierać póki światełko nie zgaśnie? Po co ryzykować nagłym i przedwczesnym zatrzymaniem tej wspólnej podróży?

Nie ryzykuj, zbadaj się!

JEŚLI JESTEŚ KOBIETĄ PRACUJĄCĄ...


Póki w moim życiu nie pojawiło się dwóch najważniejszych mężczyzn, którzy stali się największym sensem mojego życia, nie nosiłam w sobie strachu
o zdrowie, ogarniałam absolutnie niezbędne minimum jeśli o badania chodzi, nie włóczyłam się po lekarzach, do pracy chodziłam z gorączką, chora, zasmarkana, półżywa. W łapy służby zdrowia trafiałam w kryzysowych momentach. Pracowałam czasem w trybie 2 dni wolne w miesiącu, brałam na siebie dużo za dużo, wyczerpywałam  organizm. A potem zaszłam
w ciążę…wciąż byłam bardzo aktywna, ale mega na siebie uważałam w tej aktywności, robiłam wszystkie możliwe badania dodatkowe, konsultowałam wątpliwości, czytałam, edukowałam się i dbałam jak umiałam o swoją dietę dla Nowego Życia, które w pełni zależało ode mnie. 

Dla mnie to był moment przełomowy, moment opamiętania się w tej gonitwie.

JEŚLI JESTEŚ PARTNERKĄ, ŻONĄ, NARZECZONĄ...

A potem minął rok wyczerpującego urlopu macierzyńskiego, podczas którego wciąż jeszcze bardzo pilnowałam wizyt i badań, z dietą już gorzej, wiadomo – zimne żarcie na kolanie i dzban kawy. A po roku wróciłam do pracy i kołowrotek razy dwa zaczął się znów. Do lekarza trafiłam jak już fatalnie się czułam, o badaniu TSH przypomniałam sobie po pół roku, zamiast po 3 miesiącach, biegałam dużo, mało spałam, mało jadłam, ogrom rzeczy na głowie, w których zaczynałam tonąć i przyszła sobie po cichutku Pani Anemia, a w zasadzie to czekała sobie przyczajona na korzystniejsze warunki do działania. Znów kryzys i przypomniały mi się wszystkie zaległości medyczne. Staram się teraz znów przeorganizować czas tak, żeby zaniedbań było jak najmniej – dla mnie to prosta kalkulacja, kiedy ja nie mam sił, jestem chora i słaba to nie jestem w stanie zajmować się swoim dzieckiem i aktywnie uczestniczyć w jego rozwoju i codziennych wyzwaniach. Nie mam siły otworzyć laptopa, ruszyć głową, zajawić się tematem, stawiać kolejne kroki na drodze swojego rozwoju. Zaległości
w pracy rosną, wiele rzeczy stoi, dużo przepada…


…dlatego jeśli jesteś Kobietą Pracującą, co żadnej pracy się nie boi i myśli, że jest ze stali i da rade ze wszystkim, ile by się na łeb nie waliło, to idź się zbadaj!

Nie ryzykuj utraty zdrowia na dłuższą chwilę, na stałe…żebyś mogła jak najdłużej się da i jak najintensywniej wykonywać swoją pracę. Inwestuj
w swój organizm, żeby pozwolił Ci pracować ile tylko zechcesz i jak tylko zechcesz, żeby nagle nie zatarło się kółko w maszynie.

JEŚLI JESTEŚ KOBIETĄ Z PASJĄ...


Masz też pewnie w swoim życiu pasję, coś co Ci daje radość i od czego iskrzą Ci się oczy. Każda z nich wymaga na pewno od Ciebie sprawności – jedne minimalnie obciążają Twój organizm, inne kolosalnie. Pomyśl, jak Twoje życie stanie się ubogie, kiedy zaczną szwankować te elementy w Tobie, które są
Ci najbardziej potrzebne do tego by budować swoje światy, kiedy połamią się kredki, które kolorują Ci życie? Możesz stracić wzrok, słuch, zdolność do wykonywania określonego sportu, ale i…życie…nagle, zbyt wcześnie, o wiele za wcześnie.

Dlatego idź się zbadaj i dalej koloruj swój świat!

JEŚLI JESTEŚ KOBIETĄ...


Obojętnie kim jesteś, jakie masz pasje, jaką pracę wykonujesz, co robisz po pracy, czy jesteś singielką, matką, żoną, babcią, siostrą, córką idź się zbadaj! Zrób to jeśli nie dla siebie, to dla kogoś, dla kogo jesteś całym światem, dla kogoś, kto jest całym Twoim światem. Zrób wszystko, co możliwe, żeby zapobiec tragedii, tyle możesz zrobić. 

...TO IDŹ SIĘ ZBADAJ!


Wiosna jest świetnym okresem na zmiany, wszystko budzi się do życia, rozkwita…Ty też obudź się do życia, idź się zbadaj, zrób wszystko, żeby je w sobie jak najdłużej i najmocniej podtrzymać.

Wpis powstał w ramach akcji #jestembadamsie, która ma na celu przypomnienie kobietom jak ważne są profilaktyczne badania i świadomość swojego zdrowia.W tym pędzącym na oślep świecie, codziennej gonitwie bardzo łatwo o sobie zapomnieć, uspić czujność, dlatego obudź się
i #przebadajsienawiosne!

___________
Jeśli spodobał Ci się tekst, uważasz, że komuś może się również spodobać, czy przydać - nie wahaj się, udostępnij i poślij dalej :) Masz pytania, bądź chcesz skomentować - pisz. Wpadaj jak najczęściej, a jeśli chcesz być na bieżąco, polub mój fanpage na fb i profil na instagramie :) 

Komentarze

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

ZASKRONIEC I PUDEL NA RATUNEK ZWIERZĘTOM

Całkiem niedawno recenzowałam tutaj bajkę, która wygrała konkurs Piórko 2019 , a tu mam już kolejną cudną bajkę do „opowiedzenia”. Autorka „O królewiczu,   który się odważył” Kasia Wierzbicka napisała specjalną bajkę charytatywną, dla bezdomnych zwierzaków, o zaskrońcu i pudelku, którą mam zaszczyt recenzować dla Was. Tytuł zaintrygował mnie dość mocno, bo…mam fobię na wszelkie stworzenia pełzające J Węże bez względu czy jadowite czy nie, małe czy duże wzbudzają u mnie gęsią skórkę, atak paniki z wrzaskiem burzącym ściany wokół i paraliż. Taką mam przypadłość dziwną J Gdyby miały choć dwie nóżki to już mielibyśmy jakiekolwiek pole do dyskusji, a tak to lepiej, żebyśmy nie przecinali sobie wspólnych ścieżek J A bajka owa niby dla dzieci i specjalnie osadzająca niezbyt dobrze kojarzącego się zaskrońca w roli tytułowego bohatera, ale mnie starą babę na chwilę wyleczyła z fobii i zapałałam taką sympatią do zaskrońca, że nawet bym sama pogłaskała go po ogonie. Niestety szkoda,

JAK SIĘ UBRAĆ DO TEATRU, CZYLI CO WARTO WIEDZIEĆ PRZED WIZYTĄ W TEATRZE

Jednym z najczęściej zadawanych pytań jeśli o wizytę w teatrze chodzi, jest w co się ubrać? i choć jest to kwestia też w jakiś sposób istotna, to ważniejsze dla mnie po kilku ładnych latach obserwacji widzów różnego wieku i kalibru, bardziej na miejscu jest pytanie jak się zachować? Bo o ile dawno, dawno temu wyjście do teatru to był ceremoniał sukni wieczorowych, fryzur, makijażu, ważnych spotkań to obecnie kwestia ubioru pozostawia sporą dowolność, natomiast zachowania, które coraz częściej rozsiadają się wygodnie na widowni, pozostawiają sporo do życzenia. Drażni to okrutnie mnie – widza, a co dopiero mają powiedzieć aktorzy? W teatrze,   choćby że względu na fakt, że jest to przybytek kultury wysokiej, bardziej od nienagannego i modnego przyodzienia wymagana jest kultura, zarówno osobista jak i społeczna, znajomość pewnych obowiązujących zachowań. „Reguła teatralna” jest obecnie bardzo liberalna, bo chodzi o to, żeby ludzi zachęcić, wyjść ze sztuką na ulicę, a nie odstrasz

CHODŹ ZE MNĄ DO TEATRU - "BIESY" KRZYSZTOF JASIŃSKI

  Materiały z archiwum Sceny STU BOSKI DOSTOJEWSKI  „Biesy" Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego wystawiane na Scenie STU  były dla mnie jedną z najciekawszych pozycji z krakowskiego świata teatralnego. Wiązałam z nią wielkie nadzieje i niepokoje (z naciskiem na nadzieje). Nadzieje, gdyż Dostojewskiego jako twórcę od wielu lat ceniłam. Jego mętna i ciemna aura intrygowała. Niepokoje zaś wiązały się z objętością dzieła i sposobem przeniesienia na deski teatralne spójnej fabuły, dramatyzmu, czarnego humoru i tego charakterystycznego poczucia permanentnego napięcia, zmierzania ku ciemnej otchłani. DZIEWCZYNKA Z MŁOTEM A już najbardziej intrygował afisz teatralny , fascynował i przerażał, był niesamowicie magnetyczny. Przedstawiał dziewczynkę w bieli, z czarnymi włosami i przerażającymi oczami, utkwionymi gdzieś w dal. W ręku trzymała czerwony młot, co automatycznie nasuwa konotacje z krwawymi zbrodniami. W zasadzie trochę żałuję, że nie pozostałam przy nim i c