monicystyka by Monika Sobieraj

MNIE JEST ŁATWIEJ O TYM MÓWIĆ... Pisząc ten tekst i zachęcając do szerzenia idei niesłodkich prezentów, stoję trochę na wygranej pozycji w stosunku do wielu Mam i Kobiet przede wszystkim J Wiem, że łatwiej mi o tym mówić, w zasadzie zupełnie beztrosko, nawet z grymasem na twarzy i obrzydzeniem albo i tylko lekkim wzdrygnięciem na dźwięk słowa „słodycze” , fuuuujjjj.  To nie tak, że nie wolno mi jeść cukru, bo wolno i czasem lubię przycukrzyć   sobie gorzką kawę z rana. Lubię też, kiedy glukoza leci mi na łeb, na szyję, raz na pół roku zaaplikować ze dwa ptasie mleczka do organizmu, czy raz w roku świątecznego piernika z marmoladą - jedną, max dwie kromki, żeby nie dostać szoku cukrowego oczywiście ;) Szczerze podziwiam osobnika wsuwającego trzeci kawał ciasta, dorzucającego kilka czekoladek, ciastek czy miskę lodów na deser.  Bogu niech będą dzięki, że mnie od cukru odstawił J HISTORIA O ŻARCIU  A to było tak - pewnego dnia, w kolejnym dniu w pracy, kiedy na obi

Fot. Paweł Zając Dziś świętuję podwójnie  - Mikołajki i pierwsze urodziny bloga!  Czas tak strasznie szybko zapieprza (inne słowo tak dobitnie tego nie odda:)), że dziś 6 grudnia moje drugie "dziecko" świętuje rok życia w sieci. Jestem dumna, że wytrwałam w konsekwencji i regularności, że nie zboczyłam na boczne tory, że nie rzuciłam tego po miesiącu, kiedy zarywałam kolejną noc, kiedy sen na wagę złota, żeby napisać artykuł, żeby zrobić zdjęcia książek, żeby znaleźć pomysł na kolejną recenzję spektaklu, żeby pracować na swoją markę, żeby udowadniać sobie, że dam radę, że mogę lepiej, bardziej, mocniej.   Ale...gdyby nie fakt, że ktoś chciał czytać, to co mam do powiedzenia, że kogoś interesuje mój świat, moje myśli, złości i zachwyty to byłaby smutna twórczość  :) Ale gdyby nie pozytywne głosy i opinie, że fajne to, co piszę, co robię, inspirujące, a o inspirację mi głównie chodziło przecież od początku (o początkach możesz przeczytać we wpisie "Na