monicystyka by Monika Sobieraj

Dopiero co, skończyliśmy świętować Dzień Mamy, za chwilę pierwszy dzień czerwca i Dzień Dziecka. Dwa święta tak blisko siebie, przypadek? Nie sądzę J Do takich świąt mam podejście podobne jak do Walentynek, że święto takie powinno trwać cały rok, ale miło jeśli jednego dnia wyraźnie się zaakcentuje wyjątkowość. DZIECI POWINNY Jestem zdania, że dzieci powinny mieć beztroskie i szczęśliwe dzieciństwo, to powinien być stan naturalny i bezdyskusyjny. Powinny czuć się wyjątkowe, najważniejsze i kochane miłością bezgraniczną. Powinny być otaczane spokojem i bezpieczeństwem. Powinny biegać po podwórku, grać w piłkę i próbować wszelkich smaków tego świata, nawet jeśli to piasek, czy błoto z kałuży. Powinny być zdrowe i radosne, skakać po zielonej trawie, zrywać z drzewa jabłka, ganiać z psem po łące, mieć azyl w ramionach Mamy i Taty, pełny brzuch i nie znać bólu innego poza stłuczonym kolanem i obdartym łokciem. DZIECI NIE POWINNY Nie powinny cierpieć głodu, bólu, samotnośc

W filmie Podziemny krąg (1999) Davida Finchera padają słowa: „Kupujemy rzeczy, których nie potrzebujemy, za pieniądze, których nie mamy, by zaimponować ludziom, których nie lubimy”. Krytykowany w filmie konsumpcjonizm wiąże się z hasłem „wielkie żarcie”. Jak okiem nie sięgnąć – żremy coraz więcej, coraz bardziej zachłannie i mimo że tyle pożeramy, chodzimy ciągle na głodzie. Żarcie jest samonakręcającą się machiną – im więcej żremy, tym więcej potrzebujemy, żeby zapełnić ten rozciągany wciąż „żołądek życiowy”. Pojawia się egzystencjalne pytanie – po co żremy? I ogólniej: dokąd zmierzamy? jaki jest cel? W procesie żarcia zatracamy się i gubimy cel początkowy z oczu, przeskakując na tor z plakietką „coraz więcej żarcia!” Ten przeskok jest zupełnie niedostrzegalny i bezbolesny, dlatego umyka nam, niepostrzeżenie i powolutku siejąc spustoszenie. To taki robal zżerający od wewnątrz jabłko, które na zewnątrz pozostaje piękne i rumiane,   a jak odgryziesz kęs, to wyłazi nieproszon

Wakacje tuż, tuż, słońce grzeje coraz mocniej, w głowie szumi woda, szumi las, ale mamy małego osobnika na pokładzie i masę wątpliwości. Czy nie robić problemu i zostać w domu, bo przecież z takim maluchem, to żaden odpoczynek, a same problemy? Czy aby to bezpieczne? Czy da się zorganizować fajny, wspólny wakacyjny czas z wózkiem przyrośniętym do ręki i nosidłem na plecach? Czy lepiej jechać gdzieś blisko, czy wyruszyć za granicę? Czy podróżować autem, czy jednak samolot? Wszystko jest kwestią dobrego ZAPLANOWANIA , oczywiście nie da się przewidzieć wielu rzeczy i nie przewidzi się wszystkiego, a życie zawsze nas zaskoczy, ale podstawy trzeba wyrobić sumiennie, dzięki fundamentom konstrukcja w razie burzy nie powinna runąć, a urlop zakończyć katastrofą. Pierwsze wakacje już mamy za sobą, wielogodzinną podróż autem, powrót z chorobą i masę fajnych wspomnień J Ja byłam szczęśliwa, że razem spędzamy czas, w końcu wyrwałam się z domu i Krakowa, i znów widzę jeziora i morze, za który

Nasz syn skończył parę dni temu półtora roku. Czas przeleciał jak szalony i coraz mniej pamiętam z życia przed narodzinami. Z tej okazji pomyślałam, że mogę zrobić pierwsze podsumowanie, które może komuś, kto planuje potomka, a zastanawia się jak jego życie się zmieni i czym pachnie życie z niemowlakiem, pomoże J Co zmieniło się kiedy na świat przyszedł nasz pierworodny? Zapraszam do lektury. Mówili, że jak urodzi się dziecko, to wszystko się zmieni. Mówili, że nie będę miała czasu na wszystkie swoje dotychczasowe zajęcia, nie będę miała czasu dla siebie , prawdopodobnie będę musiała zrezygnować z pracy, w ogóle dużo mówili J Że nie mam pojęcia o dzieciach, o przewijaniu, karmieniu, o tym jak wygląda cała ta martyrologia macierzyństwa polskiego, a którego smak poznam na własnej skórze. Że zakopię się w pieluchach, przecieranych zupkach, że życie się kończy i zostają cztery ściany domu i proza życia. Nigdy nie było mi po drodze z prozą życia, więc odrobinę się przeraziłam,

Nie ma chyba osoby w Państwie Polskim, która nie słyszałaby o  50 twarzach Greya  w reżyserii Sam Taylor-Johnson, wielu pewnie czytało książki, a jeszcze większa część obywateli chodziła tłumnie do kin. Para kochanków zalana falą pożądania – zarozumiały chłopiec z trudną przeszłością i specyficznymi preferencjami seksualnymi i cnotliwa, przestraszona światem i sobą samą zagubiona dziewczynka. Pewnego dnia spotykają się ich dwa światy, oni sami zostają od razu kochankami i zaczyna się bajka o współczesnym Kopciuszku, bajka o lekkim zabarwieniu erotycznym, bo nazywając tę produkcję filmem pornograficznym, czy nawet erotycznym to gruba przesada, i obraza dla tego gatunku. Mimo, że zapowiedzi grzmiały zewsząd, że oto nadchodzi film, przesycony erotyzmem, z ogromną ilością scen rodem z pornosów. No ale ja nie o tym.  Tzn. o tym, a raczej o kochankach, ale zupełnie innego kalibru. Przytoczenie tej nieszczęsnej produkcji miało na celu pokazanie kontrastu między kochankami na poziomie

Drodzy Czytelnicy! Wraz z Wydawnictwem AWM przygotowaliśmy dla Was konkurs! Do wygrania zestaw książek autorstwa Mirosławy Kwiecińskiej: PRZYGÓD W BRÓD. JUŻ CZYTAMY! Tojuś i jego droga do domu PRZYGÓD W BRÓD. JUŻ CZYTAMY! Bumcyk i jego drużyna ZWIERZOZAGADKI. W lesie -------> recenzja tej książeczki tutaj ZASADY Zadaniem konkursowym jest wymyślenie krótkiego wierszyka/rymowanki o ulubionym zwierzaku i zamieszczenie go w komentarzu pod postem konkursowym na FB. Wygrywa najciekawszy, najśmieszniejszy, najbardziej oryginalny.  Będzie mi bardzo miło, jeśli przy okazji polubicie na FB   Monicystyka by Monika Sobieraj i Wydawnictwo AWM . Jeśli chcecie, możecie oczywiście zaprosić znajomych do zabawy. A jeśli będziecie mieli życzenie udostępnić ten post konkursowy na swoim profilu, będę szalenie ukontentowana :) Konkurs trwa od dziś (7.05.2018) do 14.05.2018. WYNIKI W ciągu 7 dni od zakończenia konkursu, na profilu Monicystyka by Monika Sobieraj zo