DOBRYMI RADAMI PIEKŁO BRUKOWANE

ŚWIĘTO DOBRYCH RAD

13 czerwiec – Święto Dobrych Rad. Odkryłam je zupełnie przez przypadek szukając inspiracji na wpis na bloga firmowego i tekst powstał niemal na kolanie. Święto wspaniałe! Aktualnie jestem uczulona na wszelkie rady i te złote i te dobre i te złe i niebieskie i różowe…wszystkie! Człowiek się sparzy sto razy, to się w końcu nauczy. Niektórym wystarczy trzy razy, a innym opornym egzemplarzom jak ja nawet sto. Generalnie do dobrych rad personalnie nic nie mam, ale pod warunkiem, że o te rady proszę. Kompletnie nie rozumiem wtrącania się ludzi w życie innych ludzi
z przeświadczeniem, że wiedzą najlepiej jak owy osobnik powinien pokierować, o zgrozo, przecież swoim życiem. Najmocniej jednak proceder złotych rad uderzył we mnie jak zostałam matką i to akurat zjawisko tak nagminne, tak wiele się o nim mówi, bo większość kobiet nie ma siły się bronić ani ciągle odganiać od porad jak od natarczywych much.

KLUCZOWA JEST ROZMOWA

Jedną z metod terapii psychologicznych jest metoda…rozmowy, podzielenia się problemem z drugą osobą. Poprzez  opowiedzenie o swoich emocjach, myślach, doświadczeniach nawiązuje się połączenie i ciężar jest lżejszy, bo rozłożony już na dwie osoby. Prawda, że jak się wygadacie komuś z tego, co boli, to jest lepiej? Spojrzenie też na dany problem innymi oczami daje dystans, opowiadanie i zadawanie pytań, czasem staje się katalizatorem dla nas samych, żeby rozwiązać problem czy daną sytuację.

PUŁAPKA PORAD

Jednak zawsze natrafiamy na tę samą pułapkę – dostajemy tylko fragment czyjejś codzienności, czyjegoś życia, nie znamy otoczki, kontekstu, sieci emocjonalnej utkanej w ciągu całej egzystencji, więc nie mając oglądu całej sytuacji, nie mamy prawa oceniać czy krytykować, możemy owszem pomóc w rozwikłaniu problemu, jeśli mamy wiedzę na dany temat rozwiać wątpliwości, opowiedzieć o swoim doświadczeniu, może coś z niego ktoś dla siebie wyciągnie, ale bezwzględnie nie wolno pochopnie wydawać ocen, krytykować, a najgorsze co można zrobić to po wylaniu kubła zimnej wody na głowę powiedzieć: „ja na Twoim miejscu to bym zrobiła zupełnie inaczej/nie mogłabym tak żyć/ nie byłabym tak lekkomyślna/tak nieogarnięta/tak głupia…” No właśnie w tym zdaniu tkwi klucz – JA na TWOIM miejscu. Wiecie dlaczego to pułapka? Bo nigdy nie byliście i nie będziecie na czyimś miejscu, nie znacie tego miejsca, jego „układu”, ustawienia „sprzętów”, funkcjonowania, nie wiecie, czy okna są na południe czy na północ, czy drzwi są bezpieczne, a ściany przypadkiem gdzieś się nie zawalają.

DOBRA RADA

Miarodajne i wartościowe rady występują w przyrodzie np. wtedy, gdy spotyka się dwóch konstruktorów i jeden mówi do drugiego: „Słuchaj, mam tu taki projekcik, prawie już skończony, ale nie radzę sobie z tym elementem, nie wiem jak to połączyć, żeby działało”. Drugi drapiąc się po głowie
i grzebiąc we wszelkich szufladach umysłu podsuwa rozwiązania. Próbują, kombinują, eureka! To była dobra rada J

WSYZSTKIE PIEKŁA MATEK

A na zakończenie mój ulubiony worek, a w zasadzie dwa worki ze strefy parentingowej J Tutaj to jest istne piekło, dantejskie sceny  i…założę się, że oddzielne miejsce w piekielnym kotle dla Niepytanych Doradczyń J Pierwszy worek należy matek „z większym stażem”, czy wieksza ilościa potomstwa,  które uświadomią Ci żółtodziobie, że wszystko robisz źle – rodzisz, karmisz, nosisz, usypiasz, generalnie wszystko, co robisz inaczej niż one to na pewno robisz źle i „zobaczysz, że miałam rację”. No wspaniale, tylko nikt nie zakłada, że każde dziecko jest inne, na każde działa co innego, każda matka ma swój sposób na życie i wychowanie, to są JEJ wybory bo to jest JEJ dziecko! Ty swoje możesz karmić, rodzić i wychowywać jak tylko Ci się podoba. I o ile zostaną one poproszone o radę, bo wiadomo, że jak się rodzi pierwsze dziecko, to wie się generalnie niewiele albo nic i fajnie, że można dzielić się  doświadczeniem, pomóc sobie, podsunąć pomysł, jakiś koncept, ułatwić życie młodej mamie prostymi trikami, podpowiedzieć, co faktycznie jej się przydać może, jak to zrobić inaczej żeby zadziałało, ale jest tu bardzo cienka granica między szczerą chęcią niesienia pomocy,
a narzucania swojej racji, wtrącania się, krytykowania, straszenia. Podrzuć swoją radę, ale wybór zostaw Mamie, bez zbędnych komentarzy.

Trzymam się tej zasady dość mocno sama, bo byłam pierwsza wśród najbliższych koleżanek, która urodziła dziecko, nie miałam od kogo czerpać, kogo się poradzić i może to i lepiej, bo będąc w czarnej rozpaczy przed porodem, kiedy na myśl o pakowaniu wyprawki dla malucha, czy siebie chciało mi się płakać, a strach przed sądnym dniem paraliżował nieznanym, rozmawiałam po prostu z lekarzem i zaufaną położną, generalnie u źródła. Wytłumaczyli mi od strony medycznej krok po kroku, wszelkie ewentualności, zagrożenia bez strachów, paniki, koloryzowania, "dobrych" rad – czyste fakty. Położną, która przygotowywała mnie do porodu miałam cudowną – tak szczegółowej wiedzy medycznej z tym co się będzie działo
w trakcie, przed i po, jak się przygotować, tylu DOBRYCH porad zarówno jeśli o karmienie, ubranka czy kosmetyki chodzi nie znalazłabym nigdzie.
I nie były to rady narzucone, nacechowane, żadna moja decyzja nie spotkała się z oceną.  Dlatego sama mocno trzymam się tego, że doradzam  tylko wtedy, jeśli któraś z dziewczyn mnie o to pyta, opowiadam o swoich doświadczeniach, czy wyrażam swoją opinie na dany temat, ale zawsze zaznaczam, że to MOJE odczucia i opinie  i ktoś może czuć i myśleć zupełnie inaczej i zrobić po swojemu i wcale nie oznacza, że zrobi to gorzej czy lepiej.

Co do wychowania dzieci też mam swoją obraną drogę, metody
i przekonania, mam też swoje zdanie na temat Twoich metod droga, inna, mamo, ale trzymam je dla siebie, bo to nie moja sprawa. Ja mam swoje i miło by było, gdyby inna mama potrafiła również to uszanować. Taka prosta zasada wzajemności. Dlatego nie powiem Ci koleżanko mamo, że źle to robisz, że powinnaś inaczej go usypiać, inne aktywności wybierać, inaczej karmić, co innego dawać do zabawy, bo to nie moje dziecko, to TWOJE dziecko i TWOJA wizja, która jest NAJLEPSZA dla WAS i to jest NAJWAŻNIEJSZE.

NAJŁATWIEJ WYCHOWUJE SIĘ CUDZE DZIECI

A wiecie, ze najłatwiej wychowuje się cudze dzieci i PARADOKSALNIE najwięcej o wychowaniu mają do powiedzenia bezdzietni? Zabawne, co? J Ktoś widząc czyjeś życie i dziecko przez parę chwil, jest w stanie dokonać analizy oceniająco-porównawczej i zasypać stosem rad i nieśmiertelnym:
„Ja na Twoim miejscu…” I tu istna komedia się zaczyna, bo sory, ale kobieta niebędąca matką nie jest w stanie sobie nawet wyobrazić jak wygląda jeden dzień z dzieckiem, jak różne są odcienie macierzyństwa i to że ono teraz drze się i wije na ulicy, nie oznacza, że jest histeryczne i rozwydrzone, tylko przeżywa silne emocje, z którymi nie umie sobie jeszcze poradzić, a to że dziecko Twojej koleżanki to ciche i grzeczne na niewiele mi się zda i na pewno nie pomoże. Kluczowe „Ja na Twoim miejscu” nie ma prawa zaistnieć ani nawet zabrzmieć, bo na moim miejscu nigdy nie będziesz,
a zrozumieć możesz mnie tyko wtedy kiedy sama zostaniesz matką. Jeśli nie masz o czymś zielonego pojęcia, lepiej zamilcz zanim zrobisz komuś przykrość. To tak jakbyś rozmawiała o tym jak smakuje sushi, nigdy wcześniej go nie próbując J 

Dużo czasu mi zajęło zanim sama nauczyłam się, że nie muszę się z siebie
i swojego życia tłumaczyć komuś, kto o tym nic nie wie, a nie dość, że radzi, to ocenia czy krytykuje.  Teraz kiedy zaczyna się nierówna dyskusja, w której ciosy lecą w moja stronę, po prostu ucinam ją „To nie Twoja sprawa, możemy wrócić do rozmowy jak sama/sam będziesz rodzicem, inaczej ta dyskusja nie ma sensu”. Teoretyzuje się niesamowicie łatwo, praktyka pokazuje jak często teoria kompletnie nie pokrywa się z praktyką. Tak naprawdę młodej matce potrzebna jest pomoc, ogromne wsparcie nawet w postaci samej obecności, a nie złote porady, ocenianie i wytykanie błędów, czy braku organizacji.  
A jak słucham dziewczyn, to głównie z taką formą  „pomocy” się spotykają, od innych matek i koleżanek.

BĄDŹMY EMPATYCZNI, bądźmy uważni, pomagajmy, ale nie wtrącajmy się, nie oceniajmy, nie krytykujmy, nie kopmy leżącego, żyjmy i pozwólmy innym żyć po swojemu, a „ dobre rady” wsadźmy głęboko do kieszeni.

__________

Jeśli spodobał Ci się tekst, uważasz, że komuś może się również spodobać, czy przydać - nie wahaj się, udostępnij i poślij dalej :) Masz pytania, bądź chcesz skomentować - pisz. Wpadaj jak najczęściej, a jeśli chcesz być na bieżąco, polub mój fanpage na fb i profil na instagramie :)